Cruise Baltische staten 2

Vanmorgen kwamen we aan bij Bornholm. Over het ontstaan daarvan wordt het volgende gezegd.
Toen God klaar was met het scheppen van Scandinavië had hij nog en handvol zand, stenen en wat andere rommel over. Dit gooide hij in het hart van de Baltische zee en daar was Bornholm.

Overigens heb ik zo’n zelfde verhaal gehoord over het ontstaan van Malta en Rhodos. Net als Malta wordt Bornholm ook wel Rotseiland genoemd maar dit Deense eiland staat ook bekend als Sunshine Island. In de tender hoorde ik een Engelse vrouw zeggen dat ze het een heel mooi eiland vond, het leek het paradijs wel. Inderdaad, het is en paradijselijke plek. Wij zouden eerst aanleggen in Rønne maar vanwege de hoge golven week het schip uit naar de andere kant van het eiland, naar het plaatsje Svaneke. Daar werden we met een tenderboot heen en weer gebracht. Daar gebruikten ze de reddingsboten voor.

Onze tender	Uitzicht op Svaneke

In de naam Svaneke zie je ”svan” en “eke”. Oorspronkelijk waren dat de Duitse woorden “zwaan” en “hoek”. Toen men in het verleden kwam aanvaren bij wat nu de haven is, zagen men in een bocht, een hoek, heel veel zwanen. De naam Svaneke was geboren.

De bocht (inham) waar de zwanen zouden hebben rondgezwommen	De zwaan zit ook in het wapen

Toen de tender ons aan wal had gebracht, viel de ongelooflijke rust op. Dat deed me denken aan de dag ervoor. We stonden bij het stoplicht en voor ons sprong het licht op groen. Lucia liep achter mij aan. Toen we bijna aan de overkant waren sprong voor de voetgangers daar het licht op groen en een muur van mensen kwam op ons aflopen. Ik bleef gewoon stug rechtdoor lopen. Lucia, die achter mij liep, vertelde even later dat het er heel wonderlijk uitzag. Een muur van mensen kwam op mij af en vlak voor mij waaierde het naar buiten en ik kon gewoon rechtdoor lopen. Niets van dit alles in Svaneke. Het was daar de rust zelve, een idyllisch dorpje met een paradijselijke schoonheid.

	Er was best wel wat te zien voor één dag. Er zou een wijngumfabriekje zijn dat wijngum maakte van zeewier maar dat hebben we niet gevonden. Wel vonden we een werkplaats waar ze ambachtelijk snoepjes en lolly’s maakten. Verder was er een bierbrouwerij en verschillende glasblazerijen.
Er werd heel veel suiker gebruikt en aparte machines

Nadat we wat hadden rondgekeken in het dorp met zijn noordse architectuur, gingen we even naar een restaurant waar ik Lucia voor haar verjaardag trakteerde op cappuccino en appelgebak. Dat appelgebak was een bijzonder Deens appelgebakje. Je kreeg een soort ijscoupe glas gevuld met een grove appelmoes met daardoorheen gebakken deegkruimels, zoals op een appeltaart. Daarbovenop een berg slagroom bestrooid met chocola. Het was heerlijk en toen andere mensen dit zagen, zag je ze wijzen om dit ook te bestellen.

Typisch Scandinavische architectuur	Deens appelgebak

We hadden een Hollandse molen windmolen gezien en gingen daarnaar op zoek. Volgens een van de dorpelingen zou het een houtkloofmolen zijn. Dat leek me erg onzinnig. Op de tekening bij de molen zie je dat het gewoon een graanmolen is. De bekleding van de molen is van grote houtspanen, aan de ene kant rechthoekig en aan de andere kant afgerond. Waar het molentje op het afgeronde dak voor dient, is mij niet duidelijk. Mijn Deens is niet meer wat het geweest is.

De Svanemøllen dateert uit 1856	Schema van de molen

Op de achtergrond stond nog een typische, naar een piramide gevormde, watertoren op drie poten.

Op de terugweg sloegen we een zijweg in en hadden een prachtig panoramisch uitzicht op het dorp met daarachter de zee met ons schip.

Deense boerenschuur	Prachtig landschap met uitzicht op het schip

Toen we terugliepen naar de haven zag ik een straat waar een plaquette op de muur bevestigd was. Het bleek een bijzondere straat te zijn. Het was en herinnering aan de Tweede Wereldoorlog. De vissers haalden de piloten van de neergeschoten vliegtuigen van de geallieerden uit zee en verstopten ze in het dorp. Als de tijd rijp was, werden al deze piloten door dit straatje naan haventje gebracht om ze naar het neutrale Zweden te brengen.

De plaquette in het straatje	Die auto’s waren er toen natuurlijk niet

’s Avonds hebben we natuurlijk in stijl de 72e verjaardag van Lucia gevierd in het restaurant.

Uitzicht op de ondergaande zon	De kelners kwamen voor ons zingen	Ze kreeg zelfs een verjaardagstaart